[ Terug ] [ Omhoog ] [ Volgende ]
2.9 Regel tegen losse eindjes

Het Konijnenprincipe en het Schakelprincipe zijn speciale gevallen van een algemeen principe: de regel tegen losse eindjes.  

Deze enkelvoudige redenering heeft momenteel veel losse eindjes, zowel in de stelling als in de premissen.

Nadat er twee (voorheen verborgen) premissen zijn toegevoegd  zijn er geen losse eindjes meer: er is zowel aan het konijnenprincipe als aan het schakelprincipe voldaan. (Voor de duidelijkheid zijn de lijnen die de ‘konijnen’ aangeven niet in het schema opgenomen.)  Merk op dat:

• elk belangrijk woord of concept in tenminste twee verschillende beweringsvakken voorkomt;
• ieder beweringsvak ‘schakelt’ met twee andere beweringsvakken.

 

Een los eindje is iets dat los hangt.  Een los eindje is een woord, term, groep woorden of concept dat slechts één keer voorkomt in een enkelvoudige redenering, zonder te zijn ‘bevestigd’ doordat het ook ergens anders voorkomt. 

De regel tegen losse eindjes komt overeen met een combinatie van het Konijnenprincipe en het Schakelprincipe. In theorie kun je deze twee principes vergeten en gewoon de regel tegen hangers toepassen. Het blijkt echter het meest effectief te zijn om ze afzonderlijk te behandelen en eerst het Konijnenprincipe toe te passen en daarna het Schakelprincipe.

Het eindresultaat van een strenge toepassing van deze principes is een redenering met een strakke opbouw, waarin alle premissen expliciet gemaakt zijn. De regel tegen losse eindjes is een krachtig hulpmiddel om ervoor te zorgen dat we bij het opstellen van het schema van een enkelvoudige redenering beschikken over alle beweringen die van toepassing zijn.

De Regel Tegen Losse Eindjes: elk belangrijk woord (of groep woorden) of concept dat voorkomt in een bewering (stelling of premisse) van een enkelvoudige redenering moet ook voorkomen in een andere bewering.